Ik vond geen baan, de baan vond mij!
Door: yvonneschoovers
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
28 Juni 2012 | Indonesië, Batam Centre
Eind april toen Cindy en ik weer eens na het zwemmen lekker aan het lunchen waren, kwam Douglas, oftewel Mister Douglas zoals hij door de Indonesiërs wordt genoemd, even langs want hij wilde iets met mij bespreken. Hij dacht dat ik mij wel erg moest vervelen! Wie ik? Nou dat is echt niet het geval, maar ga verder! Om een lang verhaal kort te maken, hij bood mij een baan aan. Ik zei gelijk, ja lijkt mij erg leuk maar ik wil geen avonden of weekenden werken. Hij zei dat dat geen probleem was. Op weekdagen alleen tijdens de lunch, een uurtje of 2-3 per dag! Salaris: 10 miljoen! Nou daar zeg je toch geen nee tegen! De lunch begint hier al rond half 11 – 11 uur. Dus op zicht wel een makkelijk baantje. Het enige was dat net toen hij mij vroeg, Jasmina voor 3 weken zou komen maar ook dat was geen probleem. Ik moest lekker mijn ding blijven doen en maar kijken als ik tijd had om te werken. Wel lekker zo’n baas! Ik ben een paar dagen voordat Jasmina kwam begonnen. Tenminste, ik heb me oppgesteld als super nanny, eerst maar eens de kat uit de boom kijken. Douglas wil namelijk dat ik het bar en het keuken personeel op ga leiden tot een betere Westerse standaard. Op het ogenblik wordt er een restaurant gedeelte aangebouwd wat a la carte gerechten gaat serveren dus wil hij het niveau opschroeven. Het is natuurlijk wel wat lastig omdat ik de taal niet spreek maar de meisjes spreken wel beperkt Engels maar in de keuken is dat nog veel minder dus…………… dan maar op les! Jasmina had ondertussen gemaild dat ze op de 10de zou komen! Cindy en ik zouden voor de dag naar Singapore gaan om haar op te halen. Ze zou pas om 18.00 uur aankomen maar dat was voor ons geen probleem er is zat te doen in Singapore. Rond 19.00 sms-de ik naar Jasmina om te vragen waar ze was, kreeg gelijk een sms terug met “thuis”! Nee! Ik had uit haar email opgemaakt dat ze op de 10de zou komen, zij bedoelde echter dat ze op de 10de vertrok, helemaal voor niets naar Singapore gegaan dan maar de volgende dag weer! Lekker slim! De volgende dag kwam Jasmina keurig op tijd aan en was ze hier voor 3 heerlijke weken vakantie. Daar ik mijn neus toch wel enigszins wilde laten zien gingen we vaak zwemmen net voordat ik moest werken en dan bleven Cindy en Jasmina lekker lunchen en kletsen terwijl ik er dan een beetje rondliep en zelf ging lunchen haha. Ook de lunch is inbegrepen tijdens mijn werk! Nu ik er een tijdje rondloop is het wel wat leuker, ik kan goed met de meisjes opschieten en ze luisteren heel erg goed. Ze willen heel graag leren. De keuken is een stuk moeilijker en daar zijn ze net als in elke andere keuken een beetje arrogant, wij weten het allemaal wel. Ik heb al verschillende vergaderingen gehad en dat is wel weer ff wennen want als je 10.00 uur zegt mag je blij zijn als ze er allemaal om 10.45 zijn. De cultuur is hier nou eenmaal zeer relaxed. Ik word Miss Yvonne genoemd, dat is in ieder geval beter dan voorheen, toen was ik Miss Paul! Ik ben nu lekker aan het organiseren geslagen, kassa systeem, werksysteem enz enz. Als eerste voor iedereen naambadges laten maken want ze hebben prachtige namen maar zo moeilijk om te onthouden! Het is hier wel wat anders dan in Nederland, voor de lunch zijn er minstens 5 meiden aanwezig en in de keuken 5-6 man, het maakt niet uit of het druk is of niet, niemand wordt naar huis gestuurd. Als de verbouwing klaar is wordt het echt leuk, grootse plannen maar daar kom ik tzt wel op terug. Als het goed is dan is het in september klaar maar de ramadan zit er ook nog tussen en dit is …………….Indonesia!